Ontstaan Stichting Anathoth

Sarah en Jacolien leerden elkaar een aantal jaar geleden kennen op de buurt barbecue en al snel kwamen ze er achter dat ze samen een grote passie deelden, namelijk de liefde voor Jezus. Een hechte vriendschap ontstond.

Gaandeweg de vriendschap leerden ze beide gitaar spelen en op een wonderlijke manier ontstond daar een groep waar mensen simpelweg kwamen meezingen in de achtertuin. Voornamelijk vrouwen. En zo kwam het idee om een huisgroep voor vrouwen te beginnen. Met de kennis en gaven die ze hebben kwam deze groep er.

Steeds meer vrouwen sloten zich aan en er ontstond een groep van zo’n 15 vrouwen die nog steeds tweewekelijks samenkomen. Binnen Connected by Faith, zoals de groep heet, genieten ze volop samen van al het moois dat God steeds weer geeft op deze avonden.

Jacolien’s verhaal
“Het geloof combineren met paarden en daar mijn werk van maken, dat is mijn grote droom…”

Dit was wat ik zei toen ik in 2017 in de schoolbanken zat bij het Evangelisch college, en de vraag werd gesteld wat mijn droom voor de toekomst zou zijn na de opleiding tot pastoraal hulpverlener.

Mijn klasgenoten en docenten keken iets verontwaardigd en vroegen hoe ik dit dan precies voor me zag. Ik antwoordde dat ik dat niet precies wist maar dat God het wel wist. De Here God en de paarden waren mijn passie er moest een manier zijn om dit bij elkaar te brengen tot iets moois, daar was ik van overtuigd.

Het feit dat ik de opleiding startte was al een wonder op zich. Ik kampte al vele jaren met angsten en vrees voor mensen. Wanneer ik bij mensen was en sociaal moest zijn resulteerde dit dikwijls in een paniek aanval. Steeds meer ging ik mijzelf isoleren. Nadat ik getrouwd was en tot levend geloof kwam ging het een stukje beter maar het was nog steeds een dagelijkse strijd. Altijd was ik bezig met mijn gedachten en hoe mijn lichaam hierop zou reageren. Toen de Here God me dan ook vroeg voor deze opleiding gaf ik eenvoudigweg aan dat ik hier ongeschikt voor was. Alleen de gedachte maakte me al zenuwachtig. Toch kwam het steeds weer in mijn hoofd en voorbij op het internet als ik aan het surfen was en ik besloot naar de open dag te gaan.  De afspraak met God was dat als ik die dag zou overleven, ik de opleiding zou proberen.

En, zo gezegd zo gedaan. Ik kwam de open dag door en een geweldige reis begon. Was het makkelijk? Nee, zeker niet. Ik viel kilo’s af van de spanning en moest elke keer mijn grenzen verleggen. Toch groeide ik enorm en ik veranderde van een verlegen meisje tot een vrouw die steeds meer durfde op te staan.

Drie bijzondere jaren waarin God me bekwaam maakte om andere mensen te gaan helpen maar waarin ik bovenal mocht ontdekken dat God veel meer voor mij in Zijn mars had dan wat ik over mezelf geloofde en ervaarde.

Tijdens de opleiding ontmoette ik Sarah. Wauw, wat was dat een bijzondere tijd. Een hechte vriendschap ontstond. We wonen bij elkaar in de straat en al gauw gingen we dagelijks bij elkaar om de koffie.  Dit doen we overigens na al die jaren nog steeds en het verveeld nooit.

We steunen elkaar praktisch met onze gezinnen waarin we beide de nodige uitdagingen hebben door kinderen die extra zorg nodig hebben, maar vooral ook emotioneel kunnen we altijd op elkaar bouwen. Echte vriendinnen zijn zeldzaam dus ik ben dankbaar voor de vriendinnen om me heen waar je alles mee kan delen.

Zo deelden Sarah en ik ook onze dromen. Een mooie plek met paarden (ja, Sarah is ook een liefhebber van paarden) waar we anderen zouden kunnen helpen. Dat leek ons geweldig.

Een jaar na het afronden van mijn studie kwam daar ineens een Christelijke paard- en lifecoach opleiding voorbij. De allereerste in Nederland en omstreken. Gewone paardencoaching bestond al maar een variant waar ook de Christelijke normen en waarden centraal stonden en waar de Heilige Geest ook de ruimte kreeg was uniek!

Voordat ik zelf de kans kreeg, had Sarah mij al opgegeven! Ze wist immers van mijn verlangen, en dit was precies hetgeen wat zo mooi aansloot. God voorzag in de financiële middelen maar zelfs in een eigen paard waar ik de opleiding mee kon doen.

Ook dat jaar was heel bijzonder en alles viel op zijn plek. Het is zo bijzonder wat paarden ons kunnen vertellen en aanvoelen wat er vanbinnen gebeurd. Wij mensen kijken naar de buitenkant maar een paard voelt onze binnenkant en kijkt of dit ook overeenkomt met wat we aan de buitenkant laten zien. Dit geeft hele bijzondere momenten waarin we soms in korte tijd veel over onszelf kunnen leren. Maar het allermooiste vind ik nog dat als we nieuwe inzichten opdoen maar het moeilijk vinden om daar mee om te gaan, dat er een God is waar we alles mee kunnen delen en om hulp kunnen vragen. Wat mij betreft een unieke manier van werken waarin grote stappen gezet kunnen worden binnen iemand zijn proces.

De droom van Sarah en mij is in de loop der jaren steeds meer realistisch geworden. Wat eerst voor ons beiden onmogelijk leek, lijkt nu ineens binnen handbereik als we kijken waar we nu samen staan. We geloven dat God grote plannen heeft voor een bijzondere plek waarin we mogen dienen en waar onze verhalen een voorbeeld mogen zijn voor andere vrouwen. Als geen ander weten wij hoe het is om alle geloof in een mooie toekomst kwijt te zijn. Maar als geen ander weten wij ook dat er een God is waarbij alles mogelijk is! Als Hij bekwaam is om ons te veranderen, dan kan dat met iedereen en wij zijn van harte bereid om alles wat we hebben geleerd in te zetten voor diegene die het aandurft om ook een sprong in het diepe te wagen, samen met Hem!

Sarah’s verhaal

Wanneer ontstaat een droom? Is dat al van kinds af aan? Of gaat een droom gaande weg groeien?
Dit verschilt misschien wel per persoon. Als ik naar mijn droom kijk, denk ik dat er al van jongs af aan stukjes van mijn droom in mij gelegd werden maar dat rond 2017 deze stukjes ineen vielen en het een wazig plaatje werd. Maar gaande weg de beelden steeds helderder werden.

Eigenlijk lijkt mijn leven al vanaf mijn kinderen jaren meer op een wilde zee met hoogte en diepte punten dan een kabbelend water. Maar in de periode van 2014 tot 2017 belande ik wel in het dieptepunt van mijn leven. Na in eerste instantie geprobeerd te hebben mijn geluk te vinden in de wereld leerde ik in het jaar 2017 Jezus kennen. Ik gaf mijn leven aan Hem en vlak na dat moment beloofde Hij mij de woorden uit Jesaja 54: 6-17 Hij zou voor mij zorgen. Ik had geen idee wat dat inhield, maar gaande weg kwam ik daarachter. Hij zorgde echt voor mij! Misschien mooi om daar iets van te vertellen.

Ik had financieel een moeilijke tijd. Ik kon niet meer werken vanwege mijn dochter. Ze is verstandelijk beperkt en was erg gefocust op mij. Als ik er niet was ging het niet goed. Op een dag had ik wel worst en aardappelen in huis, maar geen groente. Ik zei tegen de Heere God: U heeft beloofd voor mij te zorgen, ik zou zo graag bloemkool eten vandaag met de kinderen, wilt U dat geven. Een half uur voor etenstijd lag er een bloemkool voor de deur! Ik was totaal overrompeld.  Maar zo begon mijn leven en vooral mijn relatie met Jezus. Mijn situatie was verder nog niks veranderd.
Maar alles wat ik nodig had besprak ik met God en ik ontving het. Ik was die tijd eenzaam en alleen, en verlangde naar een vriendin die ook zoveel van Jezus hield. Ook dit legde ik Bij God en een paar weken later ontmoette ik Jacolien bij een buurt BBQ.

Samen hadden we het vaak over de verlangens van ons hart. Een boerderijtje met wat paardjes en ondertussen mensen helpen. Ook spraken we regelmatig uit dat dat een mooie droom was die nooit werkelijkheid zou worden, maar ach we moesten toch wat te dromen hebben.

 

Het was ook in die periode dat ik diep van binnen een soort onvrede kreeg over mijn werk. Werk wat ik altijd graag deed, niet te veel over na hoefde te denken en niet mee naar huis hoefde te nemen. Maar ineens dacht ik: ik wil dit echt niet mijn hele leven blijven doen! Maar wat dan wel? Er gebeurde op dat moment weer van alles in mijn leven waardoor ik  er heel bewust achter kwam dat ik er graag was voor mensen die hulp nodig hadden. Ik deed online wat informatie op, over wat voor opleidingen er allemaal waren op dat gebied. En kwam uit bij een opleiding die ik breed kon inzetten. Maar er waren een aantal grote struikelblokken. Hoe ga ik dat betalen? Het was een opleiding niveau 4. Terwijl ik de laagst genoten opleiding had gehad. Leren was niet mijn sterkste kant. Maar het liet me niet los. Ik voelde dat dit de weg was die ik moest gaan en dat God zou voorzien! Ik sprong samen met Hem in het diepe. En zo kwam het dat ik 15 maanden later een opleiding van 4 jaar had afgerond en afbetaald had zonder schulden!

In dezelfde periode ronde ook Jacolien een opleiding af die zij nooit had kunnen doen op eigen kracht. Ook zij startte wederom op een wonderlijke manier  een paardencoach opleiding.

Op een morgen zaten we bij elkaar aan de koffietafel, en was daar ineens het besef dat de droom die wij samen hebben wel eens Gods droom in ons kon zijn en dat alle papieren die daar voor nodig waren ineens al in ons bezit waren! Ik kan niet goed omschrijven hoe bijzonder dat moment was. Wilde de Heere God ons echt gebruiken voor zo iets groots?

Vanaf dat moment besloten we te gaan uitstappen en ook hierin op de Heere God te vertrouwen. En hebben we een aantal hele bijzondere jaren achter de rug waarin we merken dat Hij ons echt voorbereid voor de tijd die komt. Stap voor stap Gods droom in ons steeds meer werkelijkheid. En mogen we uitkijken naar de jaren die voor ons liggen.